مه و مثلث برمودا
آیا ممکن است نوعی مه الکترونیکی مسبب اصلی تمام حوادث و ناپدید شدن‌های مثلث برمودا باشد؟ این ادعایی است که «راب مک‌گریگور» و «بروس جرنان» در کتاب خود تحت عنوان «مه» کرده‌اند.
جرنان، خود یکی از شاهدان دست‌اول و بازمانده پدیده عجیب مثلث برموداست. روز چهارم دسامبر سال 1970 او و پدرش در هواپیمای شخصی خود بر فراز باهاماس در پرواز بودند و به سوی «بیمینی» می‌‌رفتند که با ابری عجیب مواجه شدند. ابر به شکل گردابی تونل مانند بود که هواپیما را به درون خود کشید. عجیب این بود که بال‌های هواپیما در اثر تماس با دیواره تونل خراشیده شد. حدود ده ثانیه جرنان احساس می‌‌کرد که در مکانی بدون نیروی جاذبه قرار دارد. تمام تجهیزات الکترونیکی و جهت‌یاب‌های مغناطیسی هواپیما از کار افتادند.
وقتی به انتهای تونل رسیدند، انتظار داشتن چشمان‌شان به آسمان آبی بیفتد ولی در عوض، اطرافشان به رنگ خاکستری بود. نه اقیانوسی دیده می‌‌شد و نه آسمان و نه افقی. بعد از 34 دقیقه پرواز به ساحل میامی رسیدند. آنها در 34 دقیقه مسیری را پیموده بودند که به طور معمول 75 دقیقه به طول می‌‌انجامد.
